Świerk ‚Conica’ – choroby i szkodniki

Świerk ‘Conica’ to bardzo popularne i często spotykane w naszych ogrodach drzewo. Kupowane ze względu na swój elegancki pokrój.

Odmiana ‘Conica’ to odmiana świerka białego (Picea glauca), który jest drzewem pochodzącym z Ameryki Północnej. Jego niewątpliwą zaletą, poza wyglądem, jest dość duża odporność na mróz. Odmiana ta dzięki wolnemu tempu wzrostu, nadaje się do mniejszych ogrodów i sprawdza się w miejscach, gdzie nie mamy zbyt dużo przestrzeni na większe drzewa.

Uprawa tego świerka jest jednak trudna, ale pamiętając o kilku ważnych rzeczach, będziemy mogli długo cieszyć się urodą tych drzew.

Wybór stanowiska

Częsta przyczyną złego wyglądu świerków ‘Conica’ jest zły wybór stanowiska dla tej rośliny. Świerki te są roślinami wybitnie światłolubnymi. W żadnym wypadku nie powinny rosnąć pod dużymi drzewami, zwłaszcza pod sosnami. ‘Conica’ najlepiej będzie się czuć oświetlony z każdej strony.

Nawet jeżeli z którejś strony Słońce będzie operować nieco mocniej, od razu odbije się to na wyglądzie rośliny – od lepiej oświetlonego boku, gałązki ‘Conica’ będą gęstsze i wyraźnie zieleńsze. Oczywiście, nie zawsze możemy sobie pozwolić na sadzenie w tak idealnym miejscu, jednak jeśli możemy, to nie zasłaniajmy drzewa inną rośliną. Pozbawiony światła świerk ‘Conica’ zrudzieje i gałązki stracą igły. Regeneracja takiego drzewa jest bardzo trudna i następuje wyjątkowo powoli, jeśli nie wcale.

Podłoże

Świerki najlepiej rosną na żyznym, wilgotnym i kwaśnym podłożu. W zależności od warunków glebowych, jakie panują w ogrodzie, warto podczas sadzenia zastosować kwaśny torf, kompost lub przekompostowaną korę mieloną.

Brunatnienie igieł świerka

Podobnie jak wszystkie świerki, ‚Conica’ może być atakowana przez grzyba (Rhizosphaera kalkhoffii) powodującego chorobę zwaną brunatnieniem igieł. Objawem tej choroby są w pierwszym etapie żółte plamki na igłach. Igły następnie brunatnieją i opadają. Warto wiedzieć, że grzyb zimuje w opadłych igłach, więc istotnym jest aby wygrabić je spod drzew i wytrzepać z gęstych pędów. Wiosną można również zauważyć czarne, ułożone wzdłuż igły linie – są to tak zwane piknidia, z których wydostają się zarodniki grzyba. Przy deszczowej pogodzie warto zapobiegawczo opryskiwać rośliny środkiem grzybobójczym (np. Topsin M 70 WP), zwracając uwagę na wszystkie świerki w naszym ogrodzie, gdyż one również mogą stanowić siedlisko dla patogenów. Jeśli opadnięcie igieł powtórzy się przez kilka sezonów, rośliny mogą utracić całe pędy i w konsekwencji obumrzeć całkowicie.

Przędziorek sosnowiec

Bardzo podobne do brunatnienia igieł objawy pojawiają się przy obecności przędziorków. Przędziorki to małe roztocza żerujące na wielu gatunkach roślin. Są to organizmy ciepłolubne, zatem z uwagi na coraz cieplejsze lata w Polsce, warto zwrócić na nie uwagę. Jeżeli nie mamy pewności, czy to grzyb czy przędziorki, możemy obejrzeć pędy pod lupą – w przypadku przędziorka szukamy malutkich czerwonawych pajączków i delikatnych nici przędzy. Profilaktycznie warto już w maju, przy słonecznej i suchej pogodzie dokonać lustracji roślin i w razie potrzeby zastosować środek Magus 200 SC (zgodnie z instrukcją na etykiecie).

Ponadto, jeśli nasze świerki są słabe lub muszą poradzić sobie z chorobą, warto w sezonie zasilać je co dwa tygodnie nawozem interwencyjnym do iglaków. Od końca sierpnia zaś zasilać nawozem jesiennym, bezazotowym, o zwiększonej dawce potasu.

Świerk ‚Conica’ z przerzedzonymi pędami (efekt braku światła)

Świerki ‚Conica’ z objawami chorobowymi

Świerk ‚Conica’ jako soliter na trawniku

Źródło zdjęć:

Fot. 1 – Przędziorek sosnowiec – USDA Forest Service – Region 4 – Intermountain , USDA Forest Service, Bugwood.org